فزت برب الکعبه

به جز از علي نباشد به جهان گره‌گشايي          طلب مدد از او کن چو رسد غم و بلايي

چو به کار خويش ماني در رحمت علي زن        به جز او به زخم دل‌ها ننهد کسي دوايي

ز ولاي او بزن دم که رها شوي ز هر غم          سر کوي او مکان کن بنگر که در کجايي

بشناختم خدا را چو شناختم  علي را               به خدا نبرده‌اي پي اگر از علي جدايي

علي اي حقيقت حق علي اي ولي مطلق       تو جمال کبريايي تو حقيقت خدايي

نظري ز لطف و رحمت به من شکسته دل کن       تو که يار دردمندي تو که يار بينوايي

همه عمر همچو "شهري" طلب مدد از او کن    که به جز علي نباشد به جهان  گره‌گشايي